ଜଳେ ହସୁଛନ୍ତି କଇଁ କମଳ ।
ଦଳ ପିମ୍ପୁଡ଼ି ଡାହୁକ ଗର୍ଜନ,
କୁମ୍ଭାଟୁଆ ହୁଁ ହୁଁ କରୁଚି ଶୁଣ ।
ବିଲ ମାଳେ ଗଲେ ଟିଁ ଟିଁ ଗାଇ,
ଜାଲ ନେଇଗଲେ କେଉଟ ରାଇ।”
ଚୈତ୍ର ପୂର୍ଣ୍ଣିମାଠାରୁ ଅଷ୍ଟମୀ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କୈବର୍ତ୍ତ ଭାଇମାନେ ଗ୍ରାମ ଗ୍ରାମ ବୁଲି ଏହି ନାଟଗୀତରେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହନ୍ତି । ବାଉଁଶ ଓ ରଙ୍ଗୀନ କନାରେ ତିଆରି ଘୋଡ଼ାକୁ ଜଣେ ଗୀତ ଓ ବାଦ୍ୟର ତାଳେ ତାଳେ ନଚାଏ । ଏଥିରେ ଜଣେ ପୁରୁଷ ଓ ନାରୀବେଶରେ ଅନ୍ୟ ଜଣେ ପୁରୁଷ ବିଭିନ୍ନ ପୌରାଣିକ ଆଖ୍ୟାୟିକାର ଅବଲମ୍ବନରେ ବାଦ୍ୟର ତାଳେ ତାଳେ ଗୀତମାନ ଗାଇଥାନ୍ତି ! କିଛି ଗୀତ ପଲ୍ଲୀମାଟିର କବିଗଣଙ୍କ ରଚିତ କିଛି ଅବା ପିଢ଼ି ପରେ ପିଢ଼ି ଗଡ଼ିଆସିଛି ! ।
‘‘କାହୁଁ ତୁ ଅଇଲୁ ସିପାହି ଭାଇରେ
କେବଣ ଦେଶରେ ଘର
କାହାର ଉପରେ ସବାର ହୋଇଚୁ ସିପାହିରେ
କେବଣ ନାମ ତୁମ୍ଭର ?
ଘଡ଼ିକି ମାଇଲି ଟିପା
ସିଦ୍ଧ ଠାକୁରାଣୀ ଘୋଡ଼ା ଆସିଅଛି, ସିପାହିରେ,
ଦିହଯାକ ସୁନା ଟିପା” !