ସେଇ ଦୁଇ ମହଲା କୋଠା

ଲେଖା: ଦେଵ ତ୍ରିପାଠୀ

୧୯୧୭ ମସିହା, କଟକ ।

ଓଡ଼ିଆ ବଜାରର ସେଇ ଦୁଇ ମହଲା ପ୍ରାସାଦର ନିରୋଳା କୋଠରୀରେ ବସି ପରାଧୀନ ଭାରତର ବାସ୍ତବ ରୂପକୁ ନିରେଖି ଦେଖୁବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲା ୨୦ ବର୍ଷର ଯୁବକ ଜଣେ ! ଏ ଜତିର ଗତିକୁ ନେଇ ସେ ଥିଲା ବ୍ୟଥିତ, ବିବ୍ରତ !

ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଏକ ଭିନ୍ନ ଚେତନାର ଅଭ୍ୟୁଦୟ ଘଟିଥିଲା ସେଇ ଯୁବକ ମନରେ ! ପରିଣତି ସ୍ବରୂପ ରଚିତ ହେଲା ଏକ ସ୍ବର୍ଣ୍ଣାଭ ଇତିହାସ ! ନିଜ ଦେଶ ଓ ଜାତିକୁ ପରାଧୀନତାର ଶୃଙ୍ଗଳରୁ ମୁକ୍ତ କରିବା ପାଇଁ . . ରକ୍ତ ବଦଳରେ ସ୍ବାଧୀନତା ଆଣି ଦେବା ପାଇଁ ସେ ଦେଲା ବଜ୍ର ଆହ୍ୱାନ !

କଟକ ମାଟିର ସୁକୁମାର ଯୁବକ ଦିନେ ବନିବଲା ବିଶ୍ୱବୀର !

ଏଇଠି, ଏଇ ସହରର ମାଟି, ପାଣି ଓ ପବନ ସେଇ ବିଶ୍ୱବୀରଙ୍କୁ ପ୍ରଥମ କରି କହିଥିଲା ପରାଧୀନ ଭାରତବର୍ଷର କଥା ଏବଂ ଦୃଢ଼ ଉନ୍ନତ ରାଷ୍ଟର ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖାଇଥିଲା !

ସେ ମାଟି, ସେମିତି ରହିଛି, ଆଜି ମଧ୍ୟ, ସଦର୍ପେ ଦୃଶ୍ୟମାନ ସେଇ ଦ୍ଵିତଳ ପ୍ରାସାଦ; ମଣିଷଟି ଯାହା ରତ୍ନ ପାଲଟି ସାରିଛି କେଉଁ କାଳରୁ ! ସେ ଭବନର ନାମ ଜାନକୀନାଥ ଭବନ, ଯେଉଁଠି ଜନ୍ମିଥିଲେ ନେତାଜୀ ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ବୋଷ ! ଓଡ଼ିଶା ମାଟିର ଖାଣ୍ଟି ଓଡ଼ିଆ ପୁଅ !

ତାଙ୍କ ଜନ୍ମ, ବାଲ୍ୟ, ତାରୁଣ୍ୟ ଓ ଯୌବନର ଅୟମାରମ୍ଭକୁ ବହନ କରି ସେଇ ଜାନକୀନାଥ ଭବନ ହୋଇଛି ଏ ମାଟିର ଏକ ପୁଣ୍ୟପୀଠ !

ଏଇ ପୂଜ୍ୟସ୍ମାରକୀରେ ଥରେ ପାଦଦେଲେ କାନରେ ବାଜେ ମହାନ ଦେଶପ୍ରେମୀ ନେତାଜୀଙ୍କ ତ୍ୟାଗ, ବୀରତ୍ୱ, ଶୌର୍ଯ୍ୟ ଓ ଗାରିମାର ଗାଥା, ଏଠି ପଢିହୁଏ ଦେଶ ପାଇଁ, ଜାତି ପାଇଁ, ମୁକ୍ତି ପାଇଁ ତାଙ୍କ ଆତ୍ମିକ ବିକାଶ ଓ ପ୍ରସ୍ତୁତିର କାହାଣୀ . .